Een miskraam is vaak een pijnlijke en emotionele ervaring. Meestal wordt deze ervaring in stilte gedragen.

Het is alleen zo dat deze ervaring een diepgaande impact kan hebben op zowel de fysieke als emotionele gezondheid van de persoon die het overkomt.

Ondanks dat heel veel vrouwen een miskraam meemaken, blijft het onderwerp vaak omgeven door stilte en taboe. Daar mag verandering in komen!

Daarom wil ik je in deze blog meenemen in de impact die een miskraam op iemand kan hebben en benadrukken waarom het van cruciaal belang is om deze ervaring serieus te nemen en iemand hierin te ondersteunen.

Een stille pijn

Een miskraam kan een van de meest ingrijpende ervaringen zijn die een iemand kan doormaken. Het verlies van een ongeboren kind, zelfs in de vroegste stadia van de zwangerschap, gaat vaak gepaard met een diep gevoel van verdriet, rouw en verlies. Wat het extra moeilijk maakt, is dat het vaak een stille pijn is die vrouwen in stilte dragen. Doordat we in de maatschappij niet over dit onderwerp praten (je verteld immers pas dat je zwanger bent na 12 weken), voelen veel vrouwen zich gedwongen om hun gevoelens te verbergen en te bagatelliseren. Dit gebrek aan erkenning en begrip kan de emotionele impact van een miskraam alleen maar groter maken.

Emotionele gevolgen

Veel vrouwen ervaren na een miskraam gevoelens van schuld, schaamte en zelftwijfel. Ze vragen zich af of ze iets verkeerd hebben gedaan of waarom hun lichaam niet in staat was om de zwangerschap te behouden. Het is essentieel om te weten dat een miskraam zelden te wijten is aan iets dat iemand heeft gedaan of nagelaten.

Het lastige aan het verliezen van een kindje vroeg in de zwangerschap, is dat je niet alleen rouwt om wat er is geweest. Maar ook om wat er nooit zal komen. En dat is voor de omgeving vaak moeilijk te begrijpen.

Zodra je een positieve test in handen hebt ga je in je hoofd een andere toekomst invullen. Je fantaseert over zwanger op verjaardagen, feestjes en vakanties. Je houdt er direct rekening mee in je hoofd. Als het dan mis gaat, zal deze toekomst geen waarheid worden. En dat is wat je mist en waar je in de loop van de tijd ook steeds mee geconfronteerd zal worden.

Ik weet bijvoorbeeld ook nog goed dat ik een vrouw aan het begeleiden was tijdens haar bevalling. Terwijl dit 'niet de bedoeling was' toen ze zich aanmelden voor haar zwangerschap. Ik had namelijk uitgerekend dat ik zelf met verlof zou zijn tegen de tijd dat zij zou bevallen. Doordat ik een miskraam kreeg was dat dus niet zo en stond ik haar tijdens haar bevalling bij.

Ook wordt de mate van impact veel meer bepaald door de mate waarin je je al gehecht had aan het (idee van een) kindje, dan door hoe lang de zwangerschap duurde of hoever het kindje ontwikkeld was.

Lichamelijke gevolgen

Naast die emotionele impact zijn er ook nog de lichamelijke gevolgen. Het is namelijk niet voor iedereen zo dat een miskraam na een week voorbij is.

Bij sommige vrouwen duurt het lang voor de miskraam opgang komt. Soms moet er geholpen worden met medicatie of een curettage. Ook dit kan soms een lange nasleep hebben doordat de medicatie bijvoorbeeld niet aanslaat. Of doordat er nog weefsel in de baarmoeder achter blijft. Een miskraam kan soms ook gepaard gaan met heel veel bloedverlies. Je kunt je voorstellen dat dit ook van invloed is op het lichamelijke herstel. Deze wordt vertraagd en de emotionele impact wordt hierdoor vergroot.

Na het verliezen van een kindje kan iemand rouw ervaren. Door het verlies en verdriet worden er hormonen aangemaakt die voor een rouwbrein zorgen. Sowieso gaat er al 25% van onze energie naar ons brein, als je aan het rouwen bent is dit nog meer. Hierdoor is er minder energie over voor de rest van je lichaam en kan je veel moeheid ervaren, kan je weerstand naar beneden gaan, kan je duizelig worden, hoofdpijn krijgen en noem maar op.

Ook lichamelijk kan een miskraam dus een behoorlijke impact hebben.

Het belang van steun

Steun en begrip van dierbaren, medische professionals en de samenleving als geheel spelen een cruciale rol bij het herstel na een miskraam. Het aanmoedigen van open gesprekken over miskramen kan bijdragen aan het doorbreken van het taboe en het verminderen van de schaamte die vrouwen vaak voelen. Door de ervaring te normaliseren en empathie te tonen, kunnen we vrouwen helpen zich gehoord en gesteund te voelen.

Wat kan jij doen voor een ander?

Heb jij geen idee wat je voor iemand kan betekenen waarbij een miskraam is vastgesteld of die net een verliesgeboorte heeft mee gemaakt?

Vraag dan gratis mijn e-book '5 tips om iemand te ondersteunen met een miskraam' aan via deze pagina.